 |
QHHT & QM by Son van Dommelen
|
|
Vera Klaveren |
|
Vera Klaveren, [29-feb-2024 17:08] QHHT gedaan bij Sonja.
Sonja stelt echt de juiste vragen op het juiste moment en neemt alle tijd voor jou.
Mijn verkorte relaas.
Ik ben altijd nogal sceptisch maar met open hart en hoofd ga ik de QHHT in.
Ik ben nieuwsgierig naar wat er gaat komen en ook wel een beetje zenuwachtig
Soms denk ik: verzin ik dit? Maar de beelden komen sneller dan mijn gedachten en ik ben ook verbaasd iedere keer weer bij wat ik waarneem.
Conclusie; Heeft het mij geholpen of rakelt het dingen op? Wist ik dit niet altijd al. Ja, maar nu kan ik het nog verder afpellen en er woorden aan geven. Het heeft me in ieder geval wel inzichten gegeven.
Nu, 2 weken later luister ik het weer af en kan ik het nog meer waarderen.
Waren dit mijn vorige of parallelle levens of slechts symbolen van mijn wezen, mijn onderbewustzijn om te laten zien wie ik o.a. ben?
Ik zag 4 levens. Allemaal levens in het geloof. 1e: als profeet, dogmatische leer. 2e: als non, eenzaam en zwaarmoedig. 3e: als opstandig strijdend mens dat ging naar een kerk en uitsprak wat ze waarnam en waar ze werd verketterd met de dood als gevolg. 4e: als een ridder, vol moed en kracht. Maar ook de dood als gevolg voor mijn scherpe woorden. Niet iedereen wil de waarheid horen.
Al die levens gaven geen vreugde ivm de leringen die werden opgelegd. De personen die ik was in die levens vertelden mij: “volg je eigen hart en volg geen enkele leer”. Welke raad gaf ik mijzelf aan het einde van mijn levens? Ik had wat losser mogen zijn, meer vreugde, niet zo vast. Een stukje controle loslaten. Onder die controle zit angst.
1e “Waar ben je?” , vraagt Sonja. Ik sta in een tempel ik zie witte zuilen. Sonja: “Kijk naar je voeten, wat heb je aan”? Ik zie blote lederen sandalen geknoopt om de enkels en een crème/ witte jurk. Sonja vraagt: “was je een man of een vrouw?”. Ik zie stevige kuiten met veel haar erop, oh ik ben dus een man. Ik ben ergens tussen de Eufraat en de Tigres in Mesopotamië, voel ik. Honderden jaren voor Christus. Het doet iets met me en ik word emotioneel.
Ik zie een boek. Ik ben onderdeel van dat boek. Het is een gedeelte uit de bijbel. Ik heb een stuk geschreven en dat heet Ezechiel, ik ben Ezechiel. Dan reis ik terug voor die tijd toen ik jong was en dan ben ik in Israël of Egypte.
(Thuis zoek ik op Wikipedia, de profeet Ezechiel werd geboren in Jeruzalem en stierf in Babylon (Irak) 500 a 600 voor Christus) een klein stukje bewijs.)
2e Ik lig in een rivier te dobberen in Frankrijk. Ik zie een dorp of klein stadje waar ik thuis hoor. Opeens zie ik een ketting om mijn nek met een groot kruis eraan. (Ik zelf schrik daar een beetje van ik zou in dit leven niet gaan rondlopen met een groot kruis om mijn nek) Sonja vraagt: “kijk eens verder wat je draagt?” Ik zie de jurk van een non. Ik ben een Non blijkbaar. Ik ben 29 jaar en mijn naam is Eliza of Elizabeth. In dat leven weet ik niets van het leven en waarom we er zijn op aarde. Dit geloof geeft een stukje houvast om misschien erachter te komen en te onderzoeken waar alles toe dient. Wat is het doel van dit leven. ->Onderzoeken wat ZUIVERHEID is < En is dat dan een non zijn? Sonja: “Wat is dan die zuiverheid?”. Dat is mijn ziel, mijn kern, dat is iedere ziel, zeg ik.
Sonja: “Wat gebeurt er met dat water als jij daarin bent?“ Dan ben ik vrij. Sonja: “dus wat is jouw relatie met water? “. Water geeft mij vrijheid het draagt mij en het neemt mij op, het omringt mij en dan ben ik mezelf want dan kan ik mijzelf voelen.
Sonja neemt me mee; “waar zag je die zuiverheid voor het eerst, Waar ben je?” Ik ben in de bron, in het AL Alles en iedereen is zuiver maar toch uniek. Op aarde ben je eigenlijk op zoek naar je eigen hart.
In dat leven kreeg ik soms eenzame opsluiting vanwege mijn rebelse uitspraken.
Sonja: “Heb je de eenzaamheid toegelaten in dat leven? “Nee, ik heb het weggezet.
Sonja: “maar wat gebeurt er daadwerkelijk als jij je zo eenzaam voelt, wat zit daaronder”? Alleen is eigenlijk AL- EEN. Misschien ben ik bang voor
AL- EEN… Alles wat 1 is. Misschien ben ik gewoon bang voor mijn eigen Zijn …. Mijn eigen grootsheid.
Ze sterft eenzaam en alleen. Een nonnenleven is niet zo leuk. Het geeft een zwaar gemoed.
Maar ik besef, ik sterf niet alleen. Er zijn wezens om mij heen als ik sterf. Twee lichte wezens. Dan voel ik: ik ben alles.
Waarom zag ik dit leven. Het was beperking onder invloed van het geloof en ik besloot dat ik dat nooit meer wilde. Geen enkel geloof zou mij meer beperken. Nooit meer beperking dmv kerk, geloof of welke leer dan ook uit welke bron dan ook buiten het mijne… Niets meer buiten Mijn ziel, mijn oorsprong of mijn wezen. Ik wil alleen mijn eigen waarheid. Iedereen heeft zijn eigen waarheid. Niemand mag de ander iets opleggen of beperken daarin.
(Misschien is dit de reden waarom ik nu Martijn v S. heb losgelaten nu 1 jaar geleden) echter niemand legt de ander iets op.
Sonja: “….. Waar sta jij dat toe…?” Sonja: “Ben je vastgelopen daarin…?” Misschien even …maar dat is helemaal niet erg. Nu zie ik waar ik in zat en ik heb er veel van geleerd. Er was veel moois maar ook iets wat niet klopte. Er was een drive daarin wat mij binnenhaalde. Een bepaalde verleiding die mij binnen haalde en was die waar…of onwaar. Het is niet erg dat dat is gebeurd. Maar ook dat wil ik nooit meer. Dat iemand een manier weet te vinden mij te laten geloven dat dingen anders zitten. Mijn wezen geeft zelf aan wat klopt wel en wat niet. Sonja: “maar hoe zit dat dan? Wat gebeurt er dan als je er toch weer ingaat in een misleiding, vraag het aan jouw groter veld” …Misschien vind ik de verleiding leuk… Ik geloofde nooit in de Archonten, Delta groepen of Draconiers in die zin. Fuck them! Wij zijn groter dan dat, wij kunnen daarboven. Het doet ons niks. Dat is bullshit. Het kan ons niet pakken of vastzetten. Dat heb ik altijd geroepen en ik heb dat altijd geweten. Dat stukje daar ben ik het niet mee eens.
Het is mijn gehoorzaamheid die hem dan op de 1 of andere manier boven mij zelf plaatst… even…die ons zogenaamd wil laten geloven dat hij het allemaal weet… De gehoorzaamheid waarin we zijn opgevoed, luister naar je vader en moeder naar de leraar en naar de politiek etc. etc.
Als ik voel dat het niet klopt komt er opstandigheid in mij. Maar ik laat mij terugleiden, misschien misleiden en ik laat mij opslokken in zijn waarheid.
Want wat is mijn waarheid? Mijn kracht is mijn licht. Mijn licht is veel groter dan dat. Ik heb geen begin en geen eind. Ik ben God net als dat ieder mens God is. Niemand is grootser dan de ander. Sonja: “Als je je grootsheid onderdrukt wat gebeurt er dan in jouw lijf?”. Dan kleineer ik het, beperk ik het, dan gaat het dicht. Het gaat dicht met snot in mijn hoofd met niet meer kunnen ruiken het gaat dicht met anderen in te perken. Het gaat dicht met verkramping en angst met alles te willen controleren.
Sonja “ik neem je mee naar het verlies van controle, waar ben je”
3e (verkorte versie) Ik ben op een brandstapel. Ik ben met een strop om mijn hoofd daar naartoe gesleurd. Iemand sleurt mij uit mijn huis. Een man sleurt mij mee.
Dit gebeurt omdat ik de waarheid verkondig in een kerk alwaar deze man een pastoor of iets dergelijks is. Ik ga tegen hem in.
Langs de weg staan mensen die roepen “ketter”. Ik herken daar mensen die bij Martijn komen. Niet iedereen is het er mee eens dat dit gebeurt. Sommigen vinden dat het mijn eigen schuld is, dan had ik maar mijn grote mond moeten houden. Sonja: “wat wil je tegen die mensen zeggen”? Kijk naar je zelf. Jullie willen de waarheid niet zien.
Op die brandstapel roep ik iedereen toe. Je ziet het niet. Jullie zien het niet, niet! Kijk in je eigen hart. Kijk naar jezelf. Je bent het zelf die de kracht is. Niet hij, luister niet naar hem. Hij verleidt jullie. Luister naar je hart. Naar je eigen hart.
Sonja “Wat wil je zeggen tegen deze man want hij heeft al jouw energie afgepakt en het hem zelf toegeëigend. “ Neem je eigen energie terug.
Wat wil je hem zeggen.
Niks van al deze mensen is van jou.
Niets is van jou.
4e Een leven als ridder. Met mijn vlijmscherpe woorden vertel ik mijn vriend hoe ik het zie. Vertel ik hem wie hij is. Het gevolg is dat hij mij doodt met zijn zwaard door mijn hart.
|
 EN:Vera Klaveren, [29-Feb-2024 17:08] QHHT done at Sonja's.
Sonja really asks the right questions at the right time and takes all the time for you.
My abridged account.
I'm always quite skeptical, but I go into the QHHT with an open heart and head.
I'm curious about what's to come and also a bit nervous
Sometimes I think: am I making this up? But the images come faster than my thoughts and I am also amazed every time at what I observe.
Conclusion; Did it help me or does it stir things up? I didn't always know this. Yes, but now I can peel it off even further and put words to it. In any case, it did give me insights.
Now, 2 weeks later I listen to it again and I can appreciate it even more.
Were these my past or parallel lives or just symbols of my being, my subconscious to show who I am?
I saw 4 lives. All lives in faith. 1st: as a prophet, dogmatic doctrine. 2nd: as a nun, lonely and melancholy. 3rd: as a rebellious fighting man who went to a church and spoke out what she observed and where she was denounced with death as a result. 4th: Like a knight, full of courage and strength. But also death as a result for my sharp words. Not everyone wants to hear the truth.
All those lives did not bring joy because of the teachings that were imposed. The people I was in those lives told me, "follow your own heart and don't follow any teachings." What counsel did I give myself at the end of my lives? I could have been a little looser, more joy, not so firm. Letting go of a bit of control. Underneath that control is fear.
1st "Where are you?" asks Sonja. I'm standing in a temple, I see white columns. Sonja: "Look at your feet, what are you wearing"? I see bare leather sandals knotted around the ankles and a cream/white dress. Sonja asks: "were you a man or a woman?". I see firm calves with a lot of hair on them, oh so I'm a man. I'm somewhere between the Euphrates and the Tigres in Mesopotamia, I feel. Hundreds of years before Christ. It does something to me and I get emotional.
I see a book. I'm part of that book. It's a passage from the Bible. I've written a piece, and it's called Ezekiel, I'm Ezekiel. Then I travel back for that time when I was young and then I am in Israel or Egypt.
(At home I look on Wikipedia, the prophet Ezekiel was born in Jerusalem and died in Babylon (Iraq) 500 to 600 BC) a small piece of evidence.)
2nd I'm floating in a river in France. I see a village or small town where I belong. Suddenly I see a chain around my neck with a big cross on it. (I'm a bit shocked by that, I wouldn't walk around with a big cross around my neck in this life) Sonja asks: "look at what you're wearing?" I see a nun's dress. I'm a nun apparently. I am 29 years old and my name is Eliza or Elizabeth. In that life, I don't know anything about life and why we are there on earth. This faith gives us something to hold on to, perhaps to find out and investigate what everything is for. What is the purpose of this life. ->Investigate what PURITY is < And is that being a nun? Sonja: "What, then, is the zuiverheid?". That's my soul, my core, that's every soul, I say.
Sonja: "What happens to that water when you're in it?" Then I'm free. Sonja: "So what's your relationship with water?" Water gives me freedom, it carries me and it absorbs me, it surrounds me and then I am myself because then I can feel myself.
Sonja takes me with her; "Where did you first see that purity, Where are you?" I am in the source, in the ALL Everything and everyone is pure yet unique. On earth, you are actually searching for your own heart.
In that life, I was sometimes put in solitary confinement because of my rebellious statements.
Sonja: "Did you allow solitude into that life?" No, I put it away.
Sonja: "but what actually happens when you feel so lonely, what's underneath"? Only is actually ALL-ONE. Maybe I'm afraid of
AL- A... All that is 1. Maybe I'm just afraid of my own Being.... My own greatness.
She dies lonely and alone. A nun's life is not much fun. It gives a heavy heart.
But I realize, I don't die alone. There are beings around me when I die. Two light beings. Then I feel: I am everything.
Why did I see this life. It was a restriction under the influence of faith and I decided that I never wanted to do that again. No faith would limit me anymore. No more restriction by church, faith or any doctrine from any source outside of my own... Nothing more outside of My soul, my origin or my being. I just want my own truth. Everyone has their own truth. No one may impose or restrict anything on the other.
(Maybe this is the reason why I let go of Martijn v S. now 1 year ago) however, no one imposes anything on the other.
Sonja: "..... Where do you allow that...?" Sonja: "Are you stuck in that...?" Maybe for a while... But that's not a bad thing at all. Now I see what I was in and I learned a lot from it. There was a lot of beauty but also something that wasn't right. There was a drive in that that brought me in. A certain temptation that drew me in and was that true... or false. It's okay that that happened. But I never want that again. That someone knows how to find a way to make me believe that things are different. My being itself indicates what is correct and what is not. Sonja: "But what about that? What happens if you do go back into a deception, ask your larger field" ... Maybe I'll like the temptation... I never believed in the Archons, Delta groups, or Draconians in that sense. Fuck them! We're bigger than that, we can go up there. It doesn't bother us. That's bullshit. It can't grab us or pin us down. I've always said that and I've always known that. I don't agree with that part.
It's my obedience that then somehow puts him above myself... equally... who supposedly wants us to believe that he knows it all... The obedience in which we were raised, listen to your father and mother, to the teacher and to politics etc. etc.
When I feel that it is not right, rebellion comes into me. But I allow myself to be led back, perhaps deceived, and I allow myself to be swallowed up in his truth.
For what is my truth? My strength is my light. My light is much bigger than that. I have no beginning and no end. I am God just as every human being is God. No one is grander than others. Sonja: "If you suppress your greatness, what happens in your body?". Then I belittle it, I limit it, then it closes. It closes with snot in my head with not being able to smell anymore, it closes with restricting others. It closes with cramping and fear of wanting to control everything.
Sonja "I'll take you to the loss of control, where are you"
3rd (abridged version) I'm burned at the stake. I was dragged there with a noose around my head. Someone drags me out of my house. A man drags me along.
This happens because I'm preaching the truth in a church where this man is a pastor or something like that. I'm going against him.
Along the road there are people shouting "heretic". I recognize people there who come to Martijn. Not everyone agrees that this is happening. Some people think it's my own fault, so I should have kept my mouth shut. Sonja: "what do you want to say to those people"? Look at yourself. You don't want to see the truth.
At that stake, I call out to everyone. You don't see it. You don't see it, don't you! Look into your own heart. Look at yourself. It is you who is the power. Not him, don't listen to him. He deceives you. Listen to your heart. After your own heart.
Sonja: "What do you want to say to this man, because he has taken all your energy and appropriated it himself. " Take back your own energy.
What do you want to say to him.
None of these people are yours.
Nothing is yours.
4th A life as a knight. With my razor-sharp words, I tell my boyfriend how I see it. I tell him who he is. As a result, he kills me with his sword through my heart.
|
